اخباری فوری

آیات برگزیده۱-هواپرستی

تفسیر ۴۵. الجاثیه آیه ۲۳
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِیم
أَفَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَىٰ عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَىٰ سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَىٰ بَصَرِهِ غِشَاوَهً فَمَن یَهْدِیهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ ۚ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ ۲۳
آیا دیدی کسی را که معبود خود را هوای نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهی (بر اینکه شایسته هدایت نیست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مُهر زده و بر چشمش پرده‌ای افکنده است؟! با این حال چه کسی می‌تواند غیر از خدا او را هدایت کند؟! آیا متذکّر نمی‌شوید؟!

ترجمه
پس آیا دیدى کسى را که هواى خویش را معبود خود قرار داده و خداوند او را با وجود آگاهیش به بیراهه گذاشت و بر گوش و قلبش مهر زد و بر چشمش پرده ‏اى نهاد. پس بعد از خدا کیست که او را هدایت کند، پس آیا پند نمى‏ گیرید؟

نکته ها
قرآن درباره‏ى دو گروه تعبیر «ختم اللّه» آورده است: یکى کفّار که مى‏ فرماید: «ختم ‏اللّه على قلوبهم و على سمعهم»(۴۳) و دیگرى هواپرستان که مى‏فرماید: «ختم اللّه على سمعه و قلبه»
مراد از هوى‏پرستى نادیده گرفتن وظیفه و پیروى از غریزه است.
هوى پرستى ابزار شناخت را از کار مى‏اندازد، نه چشم حقیقت را مى‏بیند و نه گوش حقّ را مى‏شنود و نه دل درک صحیح دارد.
یکى از عوامل هوى پرستى، گرایش به مادّیات است. چنانکه در جاى دیگر مى‏خوانیم: «اخلد الى الارض و اتبع هواه»(۴۴)
هوا پرستى اساس محنت‏ هاست: «الهوى اسّ المحن» هوسها مرکب فتنه ‏هاست.
«انما بدء وقوع الفتن اهواء تتبع» سرچشمه‏ ى فتنه ‏ها، پیروى از هوس‏ هاست.
هوى پرستى مانع عدالت است. «فلا تتّبع الهوى ان تعدلوا»(۴۷)
سبب انحراف از راه خداست. «ولا تتّبع الهوى فیضلّک عن سبیل اللّه»(۴۸)
سبب سقوط انسان است. «واتّبع هواه فتردى»(۴۹)
و در این آیه مى‏ خوانیم که هواپرستى سبب مهر خوردن بر گوش و دل است. «اتّخذ اللّه هواه… و ختم على سمعه و قلبه»


۴۳) بقره، ۷.
۴۴) اعراف، ۱۷۶.
۴۷) نساء، ۱۳۵.
۴۸) ص، ۲۶.
۴۹) طه، ۱۶.پیام ها
۱- هوى پرستى نوعى شرک و هوى‏پرست سزاوار توبیخ است. «أفرایت من اتّخذ الهه هواه»
 ۲- با اینکه هوس‏ها در درون است ولى بازتاب هوا پرستى در اعمال انسان هویداست. «افرایت»
 ۳- انسان ذاتاً موجودى پرستش‏گر است امّا در انتخاب معبود منحرف مى‏شود و به جاى خدا به سراغ هوس‏ها مى‏رود. «اتّخذ الهه هواه»
 ۴- کیفر کسى که خدا را رها کرده و به دنبال تمایلات نفسانى خود باشد آن است که خداوند او را گمراه نماید. «اضلّه اللّه»
 ۵ – اگر هوى پرستى حاکم شد، علم از کارآیى مى‏افتد. هوا پرستى حتّى دانشمندان را منحرف مى‏کند. «و اضلّه اللّه على علم»
 ۶- گمراهى و کوردلى، کیفر الهى براى هوى‏پرستان است. «اتّخذ الهه هواه… اضلّه اللّه… ختم على سمعه و قلبه»
 ۷- هوى پرستى، سبب مسدود شدن درهاى هدایت به روى انسان است. «مَن اتّخذ الهه هواه… فمن یهدیه»
 ۸ – جز هدایت الهى، هر راهى به ضلالت مى‏انجامد. «فمن یهدیه من بعد اللّه»

همچنین بررسی کنید

قرآن با صدای زیبای قاری عبدالرحمن العوسی

قرآن با صدای زیبای قاری عبدالرحمن العوسی /  روایت حفص از عاصم   ۱ فاتحه …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *