==تک بیتهای نغز==
زبسم الله چیزی نیست بهتر
نهادم تاج بسم الله بر سر
عجب تاجیست این تاج الهی
بنه بر سر برو هر جا که خواهی
سعدی
****
****
عاقبت یک روز مغرب محو مشرق می شود
عاقبت غربی ترین دل نیز عاشق میشود
خلیل ذکاوت
****
هر که بود عاشق خود پنج نشان دارد
سخت دل وسست قدم وکاهل وبیکار وترش
مولوی
****
نیست عاشق یافتن آسان غنیمت دان مرا
غنچه را دل خون شود تا بلبلی پیدا شود
؟
****
در این فکرم که خواهی ماند با من مهربان یا نه
به من کم میکنی لطفی که داری این زمان یا نه
وحشی بافقی
****
در آغاز محبت گر پشیمانی بگو با من
که من هم دل زمهرت بر کنم تا فرصتی دارم
رفیعی کاشانی
****
به همان قدر که چشم تو پر از زیباییست
بی تو دنیای من ای دوست پر از تنهاییست
بهروز یاسمی
****
امشب تو را به خوبی نسبت به ماه کردم
تو خوب تر ز ماهی من اشتباه کردم
فروغ بسطامی
****
به زیورها بیارایند مردم خوبرویان را
تو سیمین تن چنان خوبی که زیورها بیارایی
حافظ
****
کاش میدیدی به چشم عاشقان رخسار خویش
تا دریغ از چشم خود می داشتی دیدار خویش
صائب تبریزی
****
تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام
رهی معیری
****
دوست را کس به یک بدی نفروخت
بهر کیکی گلیم نتوان سوخت
سنایی غزنوی
****
گفتار بسیار نه از نغزیست
ولوله طبل ز بی مغزییست
جامی
****
اندکی با تو گفتم غم دل ،ترسیدم
که دل آزرده شوی ور نه سخن بسیار است
سعدی
****
****
تواضع ز گردن فرازان نکوست
گدا گر تواضع کند خوی اوست
نظامی
****
افتادگی آموز اگر طالب فیضی
هرگز نخورد آب زمینی که بلند است
پوریای ولی
****
کاکل از بالا نشینی رتبه ای پیدا نکرد
زلف از افتادگی حالی همنشین ماه شد
صائب تبریزی
****
جا به کنج گلخن وصحن گلستان داده است
شعله را گردن فرازی خاک را افتادگی
صائب تبریزی
****
از تواضع کم نگردد رتبه گردن کشان
نیست عیبی گر بود شمشیر لنگردار کج
صائب تبریزی
****
تواضع گر چه محبوب است وفضل بیکران دارد
نباید کرد بیش از حد که هیبت را زیان دارد
سعدی
****
تا خدا یار است با سلطان مپیچ
گر خدا برگشت صد سلطان به هیچ
سعدی
****
عزیزی که از درگه اش سر بتافت
به هر در که زد هیچ عزت نیافت
سعدی
****
ای که در خوابی همه شب تا به روز
بهر گور خود چراغی بر فروز
عطار
****
شبی بیدار دار آخر خدا را
چو صد شب داشتی نفس وهوا را
عطار
****
مرگ را بر خلق عزم جازمست
جمله را در خاک خفتن لازمست
عطار
****
در همه آفاق کس بی مرگ نیست
وین عجایب بین که کس را برگ نیست
عطار
****
گر عمارت را بری بر آسمان
عاقبت زیر زمین گردی نهان
عطار
****
گر چو رستم شوکت و زورت بود
جای چون بهرام در گورت بود
عطار
****
بر مال و جمال خویش غره مشو
کان را به شبی برند و این را به تبی
اسعد گرگانی
****
تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن
به دمی یا درمی یا قدمی یا قلمی
پوریای ولی
****
کلید در دوزخ است آن نماز
که در چشم مردم گزاری دراز
سعدی
****
اتکای تو بر چماق امیر
بیش باشد که بر خدای کبیر
سعدی
****
طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی
صدق پیش آر که ابلیس بسی کرد سجود
سعدی
****
هر چه دلم خواست نه آن میشود
هر چه خدا خواست همان میشود
صائب تبریزی
****
بر سر هر لقمه بنوشته عیان
کز فلان بن فلان بن فلان
مولوی
****
رزق را روزی رسان پر میدهد
بی مگس هرگز نماند عنکبوت
صائب تبریزی
****
جان پدر تو سفره بی نان ندیده ای
سرمای قوس و تک تک دندان ندیده ای
صائب تبریزی
****
سرمای قوس تک تک دندان ندیده ای
بر عیال و سفره بی نان ندیده ای
صائب تبریزی
****
دشمنت را چون میخ خیمه میخواهم مدام
سنگ بر سر خاک بر تن ریسمان اندر گردنش
صائب تبریزی
****
دشمن خود را نباید زد تبر
گر توانی کشت او را با شکر
سعدی
****
دشمنی بالاتر از اولاد نیست
شاخ گاوی بدتر از داماد نیست
نظامی
****
به صد سال یک دوست آید به دست
به یک روز توان کرد دشمن به شصت
سعدی
****
ترا دیدم و یوسف را شنیدم
شنیدن کی بود مانند دیدن
جامی
****
مکن ترک تازی بکن ترک آز
به قدر گلیمت بکن پا دراز
سعدی
****
بزرگی سراسر به گفتار نیست
دو صد گفته چون نیم کردار نیست
فردوسی
****
مکن عیبم که نوشیدم می عشق
شراب مفت را قاضی بنوشد
جلال الدین سلجوقی
****
گرمی خورشید زعیسی بپرس
خوبی یوسف ز زلیخا بپرس
وحشی بافقی
****
من از روییدن خار سر دیوار فهمیدم
که ناکس کس نمی گردد از این بالانشینیها
صائب تبریزی
****
زبس معنی که دارم در ضمیرم
خدا داند که در گفتن اسیرم
دلی پر گوهر اسرار دارم
ولیکن بر زبان مسمار دارم
عطار
****
دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست
جای چشم ابرو نگیرد گر چه او بالاتر است
صائب تبریزی
****
کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی
چیزی که نپرسند تو خود پیش مگوی
بابا افضل
****
دادند دو گوش و یک زبان ز آغاز
یعنی دو بشنو و یکی بیش مگوی
****
دل ز پر گفتن بمیرد در بدن
گر چه گفتارش بود در عدن
عطار
****
ز گفتار بیهود جز رنج نیست
چو خاموشی اندر جهان گنج نیست
****
ز لب دوختن غنچه را زندگیست
چو بشکفت زان پس پراکندگیست
****
بی کمالیهای انسان از سخن پیدا شود
پسته بی مغز چون وا شود رسوا شود
صائب تبریزی
****
دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است
شیشه بشکسته را پیوند کردن مشکل است
صائب تبریزی
****
کوه ناهموار را هموار کردن سخت نیست
حرف نا هموار را هموار کردن مشکل است
صائب تبریزی
****
در سخن گفتن خطای جاهلان پیدا شود
تیر کج چون از کمان بیرون دود رسوا شود
صائب تبریزی
****