ستایش: دریای لطف ۱- شکر و سپاس و منت و عزت خدای را /  پروردگار خلق و خداوند کبریا قلمرو زبانی: منت: سپاس / عزّت: عزیز، گرامی و ارجمند بودن / را: برای / خلق: مردم / خداوند: صاحب / کبریا: بزرگی، سترگی و عظمت / قلمرو ادبی: واج آرایی/ تناسب / قالب: غزل / وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن …

آموزه دوم: مست و هشیار، در مکتب حقایق ۱- محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت / مست گفت: ای دوست این پیراهن است افسار نیست قلمرو زبانی: قالب شعر: قطعه / درون مایه: ترسیم فساد و تزویر اجتماع / محتسب: ماموری که کار وی نظارت بر اجرای احکام دین بود / گریبان: یخه / افسار: عنان / قلمرو ادبی: محتسب: نماد …

ستایش: ملکا ذکر تو گویم در این مناجات، بیشتر به برشمردن صفات خداوند توجه شده است. کاربرد «تو» و «ی» ضمیر مفرد مخاطب در ابیات، صداقت و صمیمیتی در شعر ایجاد کرده است. ۱- ملکا ذکر تو گویم که تو پاکیّ و خدایی             نروم جز به همان ره که تو ام راهنمایی ملکا: استعاره از …

منّت خدای را، عَزَّوَجَلّ، که طاعتش موجبِ قربت است و به شکر اندرش مزیدِ نعمت. هر نَفَسی که فرو می‌رود، مُمِدِّ حیات است و چون بر می‌آید، مُفرِّحِ ذات. پس در هر نَفَسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب. از دست و زبانِ که بر آید کز عهدهٔ شکرش به درآید؟ هر نفسی که فرو می‌رود، …

دماوندیه  چند نکته:   این سروده در قالب قصیده است یعنی مصراع نخستین این سروده با همه ی مصرع های زوج هم قافیه است(بند- دماوند – کمربند – دل بند – مانند و…)    موضوع این چکامه(قصیده) سخن با دماوند .    در این سروده دماوند، نماد قدرت و توانایی است که حتّی در صورت بیدار شدن می توانست حکومت دیکتاتوری وقت را سرنگون سازد.  آتش درون دماوند ،نمادی …